بیماری دکرون چیست؟ | علائم و عوارض + 5 روش درمان و ورزشها

آیا این مطلب می تواند برایتان مفید باشد؟

آیا احساس درد در ناحیه مچ دست و انگشت شست خود دارید؟ شاید به بیماری دکرون مبتلا شده باشید. آیا این بیماری را می شناسید؟ علائم و نشانه های آن کدام اند؟
چه دلایلی سبب بروز این اتفاق می شوند؟ آیا می دانید که چه روش های درمانی مورد نیاز هستند؟
به مرور این سندرم چه عوارضی در پی دارد؟
در این مقاله پاسخ تمامی این سوالات را برایتان شرح می دهیم و در انتها مواردی را برای پیشگیری از این عارضه و ورزش های موثری را برایتان مطرح می کنیم.

بیماری دکرون چیست؟

بیماری دکرون نوعی عارضه دردناک در ناحیه مچ دست می باشد. این عارضه ناشی از تورم دو تاندون نزدیک به شست دست رخ می دهد و درد بسیار شدید تا حد بی حسی به همراه دارد. علائم این بیماری را نیز در مقاله مطالعه کنید و در صورت مشاهده هر یک از آن ها سریعا به متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

علائم بیماری دکرون

مهمترین نشانه ها و علائم این بیماری عبارتند از:

1. درد مچ دست

   شایع ترین نشانه این بیماری درد است که در بخش خارجی مچ دست و نزدیک به انگشت شست احساس می شود. اگر انگشتان دست حرکت کنند، این درد شدیدتر شده و در ادامه می تواند در مشت کردن دست و یا چرخاندن آن نیز درد را ایجاد کند. همچنین درد می تواند به ساعد نیز منتشر شود.

2. تورم

   در مچ دست و نزدیک به شست، تورم و التهاب وجود خواهد داشت.

3. محدودیت حرکتی

   در این بیماری مچ دست و انگشت شست دچار محدودیت حرکتی می شوند.

4. صدا دادن انگشت شست و یا مچ دست

   با تکان دادن مچ دست و یا انگشت شست، صدای تقه احساس می شود.

5. دیگر علائم

   حس کردن رطوبت در ناحیه پشتی انگشت شست، خشکی و سفت شدن مچ دست، حس تکان خوردن تاندون دست در زمانی که انگشت شست حرکت داده می شود و دردی که در قسمت ساعد و انگشت دست تیر می کشد.

چه افرادی بیشتر دچار بیماری دکرون می شوند؟

این بیماری می تواند در افراد زیر شایع باشد:

1. مبتلا شدن زنان به بیماری دکرون درصد بیشتری دارد.
2. افرادی که بین 30 تا 50 سال سن دارند، بیشتر در معرض ابتلا به دکرون هستند.
3. افرادی که به دلیل فعالیت ها و شغل خاص، بیش از حد از مچ دست استفاده می کنند. (مانند باغبان ها، نجار ها)
4. خانم های بارداری که دچار تغییرات هورمونی می شوند، می تواند کاندید ابتلا به این بیماری باشند.
5. افرادی که به عارضه آرتریت و روماتیسم مفصلی مبتلا می باشند.
6. ورزشکارانی که بسیار از مچ دست خود کار می کشند. (مانند تنیس بازان، اسکی بازان)
7. افرادی که بیش از اندازه با کامپیوتر بازی می کنند.

تشخیص بیماری دکرون

روش های تشخیص سندرم دکرون عبارتند از:

1. معاینه فیزیکی

   در این روش در حالی که پزشک انگشت شست شما را نگه داشته، از شما می خواهد که شست خود را از دیگر انگشتانتان دور نمایید و درد ناحیه مچ دست را با این کار بررسی می کند.

2. تست فینکل اشتاین

   در این تست شما باید با انگشتان خود انگشت شستتان را بگیرید. در این حالت پزشک مچ دست را به سمت استخوان اولنا خم می نماید. با این کار تاندون کشش پیدا کرده و شما احساس درد بیشتری خواهید داشت.

3. اشعه ایکس

   با کمک اشعه ایکس ناحیه آسیب دیده به خوبی مورد بررسی قرار می گیرد.

4. سی تی اسکن و MRI

   اگر نیاز به بررسی دقیق تری باشد، پزشک از ام آر آی و یا سی تی اسکن استفاده می کند. این روش ها تصاویر بسیار دقیق تری از بافت مورد نظر ایجاد می کنند.

روش های درمان بیماری دکرون

در ادامه شما را روش های درمانی سندرم دکرون آشنا می کنیم:

1. درمان های اولیه

   

   برای درمان این بیماری در ابتدا از روش هایی برای کاهش درد خود استفاده کنید:

   • استراحت

     در ابتدا باید فعالیت هایی که موجب بروز درد بیشتر در نواحی دست شما می شوند را انجام ندهید.

   • کمپرس سرد

     با استفاده از کیسه یخ روی قسمت آسیب دیده و حدود 15 دقیقه می توانید تورم و درد را کمتر کنید.

   • استفاده از بانداژ

     مچ دست خود را به کمک باند های کشی ببندید.

   • دارو ها

     مصرف دارو های ضدالتهابی از جمله پیروکسیکام و یا سلکوکسیب می توانند در کاهش درد و التهاب بسیار موثر باشند.

2. استفاده از آتل و یا اسپیلنت

   

   در این روش باید از آتل و یا اسپیلنت به مدت چند هفته استفاده شود تا با بی حرکت بودن دست، سایش تاندون درون غلاف کاهش پیدا کرده و درد و تورم نیز کمتر شود.

3. تزریق درمانی

   

   در صورتی که روش های قبلی تاثیری در کاهش تورم نداشتند، پزشک از تزریق درون غلاف تاندون استفاده می کند.

   1. تزریق کورتون

      این تزریق در مراحل ابتدایی تا حد زیادی می تواند التهاب و تورم را کنترل کند.

   2. تزریق PRP

      در این روش از بیمار خون گرفته شده و بعد از گذاشتن در سانتریفیوژ، پلاسمایی غنی از پلاکت از خون جدا می گردد. تزریق PRP تا میزان زیادی به کاهش تورم و التهاب منجر می شود.

4. فیزیوتراپی

   

   فیزیوتراپی به کمک روش ها و دستگاه های مختلفی که دارد می تواند نقش بسیار موثری در بهبودی این بیماری داشته باشد. در اکثر موارد عارضه دکرون در این مرحله به طور کامل درمان می شود. البته نکته این جا است که باید در زمانی مناسب برای درمان اقدام گردد تا بیماری علائم شدیدتر و مشکلات بیشتری را ایجاد نکند. روش های فیزیوتراپی را در ادامه بررسی می کنیم:

   1. لیزرتراپی

      در این روش اشعه و نور لیزر به قسمت آسیب دیده تابانده می شود تا علاوه بر کاهش درد و تورم به جلوگیری از آسیب های شدیدتر کمک کند.

   2. اولتراسوند تراپی

      در این روش از دستگاه های اولتراسوند و اعمال امواج فراصوت استفاده می شود تا بافت های آسیب دیده تحریک شده و بهبودی حاصل شود.

   3. کایروپراکتیک

      این روش با استفاده از درمان های دستی و بدون دستگاه به وسیله فیزیوتراپیست انجام می گیرد و با افزایش جریان خون به کاهش درد و و تورم و بازگشت عملکرد دست کمک می کند.

   4. تحریک الکتریکی

      در این روش از دستگاه انتقال دهنده جریان الکتریکی استفاده شده تا با استفاده از الکترود ها جریان مورد نیاز به مچ دست برسد و به بهبودی تاندون ها و رباط دست آسیب دیده پرداخته شود.

5. جراحی

   

   اگر هیچ یک از روش های بالا نتوانستند به بهبودی کمکی کنند، متخصص ارتوپدی جراحی را پیشنهاد می دهد. جراحی به این صورت است که روی غلاف تاندون برشی زده می شود تا با باز شدن تونل، تاندون به وسیله غلاف احاطه نگردد.

ورزش برای بیماری دکرون

روش های تقویتی بهبود عارضه دکرون عبارتند از:

1. کشش در جهت مخالف

   برای این تمرین دستتان را به گونه ای روی میز قرار دهید که کف دست به سمت بالا قرار داشته باشد. سپس نوک انگشت شست خود را به سمت نوک انگشت کوچک خود ببرید و به مدت ثانیه این وضعیت را نگه دارید. (تکرار 10 بار)

2. کشش مچ دست

   برای این کار دست آسیب دیده خود را به کمک دست دیگرتان به آرامی فشار دهید تا مچ دستتان خم گردد. این شرایط را بین 15 تا 30 ثانیه نگه دارید و سپس انگشتان را به عقب بکشید و مجدد 15 تا 30 ثانیه آن را نگه دارید. توجه داشته باشید در حین این تمرین ساعد دست آسیب دیده شما باید صاف قرار داشته باشد.

3. خم کردن مچ دست

   برای این تمرین یک شی مانند قوطی را در دست خود بگیرید به طوری که کف دست به طرف بالا قرار داشته باشد. در ادامه مچ دستتان را به آرامی به طرف بالا و پایین حرکت دهید. (تکرار 2 ست 15 تایی)

4. گرفتن اشیا

   توپ نرمی را در دست گرفته و حدود 5 ثانیه فشار دهید. (تکرار 2 ست 15 تایی)

5. کشش به کمک حلقه لاستیکی

   در این تمرین باند لاستیکی بزرگی را دور انگشتان خود بسته و انگشتان خود را به نحوی باز کنید که باند دچار کشش شود. (تکرار 2 ست 15 تایی)

6. باز کردن مچ دست

   وزنه ای سبک در دست خود گرفته به طوری که کف دستتان به سمت زمین قرار داشته باشد. سپس دست را به آرامی به سقف نزدیک نمایید و در ادامه به آرامی مچ دست خود را به حالت ابتدایی باز گردانید. (تکرار 3 ست 10 تایی)

7. حالت دعا

   برای انجام این تمرین باستید و کف دستانتان را به هم بچسبانید. در ادامه آرنج ها را از یکدیگر دور کرده و مچ دست ها را به طرف پایین حرکت دهید تا احساس کششی داشته باشید. 5 ثانیه این شرایط را حفظ کرده و در ادامه به آرامی به وضعیت ابتدایی خود بازگردید.

علل ایجاد سندرم دکرون

این بیماری می تواند به دلایل متعددی رخ دهد که عبارتند از:

1. بلند کردن اجسام بیش از اندازه سنگین
2. استفاده کردن بیش از اندازه از مچ دست
3. بازی کردن بیش از حد با کامپیوتر (استفاده از دسته بازی)
4. آسیب دیدگی مستقیم مانند افتادن روی زمین یا یک تصادف
5. تاندونیت مچ دست (تورم و التهاب تاندون ها)
6. مشترک بودن غلاف تاندون عضلات (افزایش اصطکاک بین آن ها)
7. شکستگی های قبلی در مچ دست
8. فاصله داشتن بیش از اندازه تاندون های دست با هم

عوارض عدم درمان سندرم دکرون

این بیماری درد و ناراحتی زیادی را در ناحیه مچ دست و انگشت شست به وجود می آورد. در صورتی که برای درمان به موقع اقدامی صورت نگیرد، به مرور بیمار دچار محدودیت حرکتی و درد های مزمن و شدیدتری خواهد شد که در این شرایط تمامی فعالیت های روزمره با مشکل و اختلالاتی رو به رو می شوند.

راهکار های پیشگیری از بروز بیماری دکرون

با وجود اینکه گاهی اوقات نمی توان راهی برای جلوگیری از این بیماری داشت، اما روش های زیر می توانند نقش بسیار موثری در کاهش علائم این بیماری داشته باشند:

1. مهترین راهکاری که در این هدف به شما کمک می کند، این است که از انجام فعالیت های بسیار مکرر و تکراری که به ناحیه مچ دست شما فشار وارد می کنند، اجتناب کنید.
2. اگر احساس درد خفیفی داشتید، بهتر است تا به متخصص ارتوپدی مراجعه کرده و در صورت لزوم از مچ بند استفاده داشته باشید.
3. سعی کنید تا اجسام بسیار سنگین را بلند نکنید.
4. اگر ورزش های خاصی مانند اسکیف گلف و یا تنیس انجام می دهید، حتما بعد از آموزش صحیح آن ها این فعالیت ها را انجام دهید.
5. سعی کنید تا شست خود را زیاد درگیر استفاده از کامپیوتر نکنید.

سوالات متداول

1. در چه زمانی باید به پزشک مراجعه شود؟

   اگر با انجام دادن درمان های اولیه درد و ناراحتی شما کاهش پیدا نکرد، باید به متخصص ارتوپدی مراجعه داشته باشید.

2. فیزیوتراپیست چگونه به درمان عارضه دکرون کمک می کند؟

   فیزیوتراپیست طرح و برنامه درمانی مخصوصی را با توجه به شرایط شما پایه ریزی می کند. ایشان در رابطه با چگونگی استفاده از مچ دست و فعالیت های شما سوالاتی را خواهند پرسید و با کمک شما به بررسی علت بروز این بیماری می پردازد. در ادامه با پیروی از یک برنامه درمانی مناسب روند درمان را آغاز می کنند که شاید چندین ماه زمان ببرد.

3. درمان بیماری دکرون چقدر زمان می برد؟

   به طور معمول اگر با مشاهده علائم اولیه بیماری برای درمان اقدام شود، طی 2 تا 6 هفته بهبودی حاصل می شود. بنابراین این مدت زمان به میزان زیادی به شدت بیماری و قدرت بدنی فرد بستگی دارد. این احتمال وجود دارد که فردی به چند ماه زمان برای به دست آوردن بهبودی خود نیاز داشته باشد.