تاندونیت شانه (التهاب تاندون) چیست؟ | علائم،انواع+ورزش و درمان

چکیده مطلب

آیا تا به حال برایتان پیش آمده که هنگام انجام فعالیت های روزمره و یا انجام تمرینات ورزشی خفیف، دچار درد شانه شوید؟ آیا به علت ایجاد این درد فکر کرده اید؟ یکی از مواردی که در بروز درد شانه می تواند نقش داشته باشد، ابتلا به تاندونیت شانه می باشد. اما تاندونیت شانه چیست؟ چه عواملی در ایجاد آن نقش دارند؟ راه های تشخیص و درمان آن کدام اند؟
در این مقاله اطلاعات کامل و جامعی درباره این بیماری و همچنین تمرینات ورزشی که می توانند در درمان آن نقش موثری داشته باشند را گردآوری کرده ایم. با دکتر محمد علی اخوت پور، فلوشیپ جراحی شانه همراه باشید.

تاندونیت شانه چیست؟

تاندونیت شانه که نام دیگر آن به سندرم گیرافتادگی شانه نیز شناخته می شود، به معنای التهاب تاندون های اطراف شانه به خصوص تاندون های عضلات روتاتورکاف می باشد. در این بیماری تاندون ها در بین زوائد استخوانی گیر کرده، متورم و ضخیم می شوند و در نهایت پارگی تدریجی تاندون اتفاق می افتد.

علائم تاندونیت شانه

این بیماری می تواند با نشانه های زیر همراه باشد:

1. درد

   درد می تواند در ناحیه شانه اتفاق بیفتد و در بازو و گردن نیز منتشر شود. این درد با بالا بردن دست به بالای سر و همچنین هنگام خوابیدن به پهلو و غلط خوردن نیز احساس می شود. گاهی نیز ممکن است هنگام استراحت دردی احساس نشود و تنها با حرکت دادن شانه و بازو تجربه شود.

2. ضعف شانه

   این بیماری با ضعف شانه در انجام فعالیت هایی مانند بلند کردن اجسام و یا گرفتن آن ها همراه می باشد. در موارد شدیدتر حتی فعالیت های ساده ای مانند بستن دکمه لباس و یا قرار دادن اشیاء در ارتفاع نیز تحت تاثیر قرار می گیرند.

3. حساسیت به لمس

   در برخی موارد شدید ممکن است شانه بیمار به لمس حساس شود.

4. تورم

   در صورت التهاب شدید تاندون های شانه، احتمال بروز تورم نیز وجود دارد.

5. محدودیت دامنه حرکتی شانه

   بیماران مبتلا به تاندونیت شانه به دلیل تجربه درد زیاد، ترجیح می دهند تا شانه خود را زیاد حرکت ندهند و این مورد موجب محدود شدن دامنه حرکتی شانه می گردد.

تشخیص تاندونیت شانه

روش های تشخیص تاندونیت شانه شامل موارد زیر می باشد:

1. معاینه فیزیکی

   متخصص ارتوپدی پس از پرسش سوالاتی درباره سابقه پزشکی بیمار، اقدام به انجام معاینات فیزیکی و بررسی وجود علائمی مانند درد، تورم، محدوده حرکتی شانه و سایر علائم مربوط به تاندونیت شانه می پردازد.

2. تصویربرداری

   علاوه بر بررسی تاریخچه پزشکی بیمار و همچنین انجام معاینات لازم، ممکن است برای تشخیص دقیق تر نیاز به انجام تصویربرداری هایی باشد. این تصویربرداری ها شامل موارد زیر می باشند:

   • اشعه ایکس

     پزشک معالج ممکن است تصویربرداری اشعه ایکس را برای رد سایر بیماری هایی که ممکن است باعث ایجاد علائم شده باشند، تجویز نماید.

   • ام آر آی

     ام آر آی تصاویر خوبی از آسیب های موجود در بافت های نرمی مانند عضلات و تاندون ها را نشان می دهد. علاوه بر این اطلاعات خوبی از وجود ادم، التهاب و کشیدکی یا پارگی تاندون ها را به نمایش می گذارد.

روش های درمان تاندونیت شانه

متخصص ارتوپدی با در نظر گرفتن شرایطی مانند سن، میزان آسیب دیدگی تاندون و سایر شرایط پزشکی بیمار، درمان مناسب را ارائه می دهد. در ادامه به معرفی انواع این درمان ها می پردازیم:

1. درمان های دارویی ضدالتهاب

   

   در صورت تجربه درد و التهاب شانه، مصرف دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن و ناپروکسن و همچنین دارو های ضد درد مانند استامینوفن توصیه می شوند. توجه کنید که برای مصرف هر دارویی در این زمان با پزشک خود در ارتباط باشید و با ایشان مشورت نمایید.

2. فیزیوتراپی

   

   فیزیوتراپی که دارای روش ها و تکنیک های متعددی برای درمان این عارضه می باشد با هدف تقویت عضلات اطراف شانه و اصلاح وضعیت قرارگیری استخوان های اطراف آن، می تواند به بهبود این بیماری بپردازد. در ادامه شما را با رایج ترین روش های فیزیوتراپی برای این بیماری آشنا می کنیم:

   • اولتراسوند تراپی

     اولتراسوند تراپی یکی از مدالیته های پرکاربرد در فیزیوتراپی می باشد که با ایجاد گرمای عمقی در بافت های آسیب دیده به بهبود گردش خون و افزایش اکسیژن رسانی کمک می کند. این روش در درمان تاندونیت، اسپاسم عضلات و کاهش درد و تورم نقش دارد.

   • لیزر تراپی 

     یکی از روش های درمانی در فیزیوتراپی که در سال های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از نور لیزر با توان های مختلف در درمان انواع مختلفی از بیماری ها می باشد. لیزر با مسدود کردن مسیر انتقال سیگنال های درد از عصب به مغز و همچنین تحریک تولید هورمون های طبیعی مسکن درد (اندورفین ها) به تسکین درد کمک می نمایند. از مزایای دیگر این روش می توان به کمک به بهبود سریع بافت‌های آسیب دیده و افزایش دامنه حرکتی نیز اشاره کرد.

   • منوال تراپی

     منوال تراپی روشی است که با استفاده از تکنیک های دستی توسط فیزیوتراپیست انجام می شود و در کاهش تنش های عضلانی و اسکلتی، بازیابی توان حرکتی بیمار و همچنین کاهش درد و التهاب موثر است.

   • شاک ویو تراپی

     شاک ویو تراپی روشی غیر تهاجمی و ایمن در فیزیوتراپی است که در آن با اعمال امواج صوتی به بافت های آسیب دیده موجب افزایش گردش خون در آن ناحیه، کمک به تسریع روند بهبودی، بهبود دامنه حرکتی، تسکین درد و التهاب می شوند.

   • ورزش درمانی

     با مراجعه به کلینیک فیزیوتراپی، فیزیوتراپیست تمرینات ورزشی را به بیمار آموزش می دهد که با استفاده از آن مشکلات مربوط به تاندونیت که شامل درد، تورم، التهاب و همچنین محدودیت حرکتی شانه را بهبود می دهند. این تمرینات باعث تقویت و افزایش انعطاف پذیری عضلات شانه می گردند که تا حد زیادی ضعف ناشی از تاندونیت آن ناحیه برطرف می شود.

3. تزریق درمانی

   

   در صورتی که روش های درمان قبلی نتیجه موثری برای بیمار به همراه نداشته باشند، در نهایت پزشک از روش های تزریق درمانی استفاده می کند که رایج ترین آن ها عبارتند از:

   • تزریق استروئید

     تزریق دارو های استروئیدی به طور معمول در کاهش درد و التهاب ناشی از تاندونیت شانه تاثیرگذار می باشد. این تزریق باید در فواصل زمانی مناسبی انجام شود، زیرا تزریق بیش از حد آن موجب ضعیف شدن تاندون ها و حتی پارگی آن ها نیز می گردد.

   • تزریق پی آر پی

     این درمان شامل گرفتن نمونه خون از بیمار و بردن آن به آزمایشگاه و چرخاندن نمونه در سانترفیوژ برای جدا کردن پلاکت ها و سایر عواملی که در بهبودی نقش دارند، می باشد. پلاسمای غنی از پلاکت به شانه آسیب دیده تزریق می شود. تاثیر این روش در درمان بسیاری از بیماری ها از جمله تاندونیت می تواند نتایج امیدوار کننده ای را به همراه داشته باشد.

4. جراحی

   

   در صورتی که علائم تاندونیت شانه با استفاده از روش های غیر جراحی و محافظه کارانه بهبود نیابند و یا تاندون ها دچار پارگی شده باشند، جراح ارتوپدی با استفاده از درمان جراحی تاندون های آسیب دیده را ترمیم می کند. جراحی می تواند به دو روش جراحی باز و یا آرتروسکوپی انجام شود که هر کدام از آن ها دارای مزایا و معایب خاص خود هستند. انتخاب روش جراحی بر اساس نظر جراح و شرایط بیمار و همچنین وضعیت آسیب زمینه ای صورت می گیرد.

تمرینات ورزشی برای بهبود عضلات شانه

انجام تمرینات کششی زیر می توانند به افزایش انعطاف پذیری و همچنین بازیابی دامنه حرکتی شانه کمک نمایند. این تمرینات را به آرامی انجام داده و در صورتی که دچار درد شدید، از ادامه آن خودداری نماید. فراموش نکنید که پیش از شروع حرکات، بدن خود را گرم کنید. در ادامه با ورزش برای تقویت عضلات شانه آشنا خواهید شد.

1. حرکت پاندولی

   از این حرکت می توان پیش از شروع حرکات کششی به عنوان تمرین برای گرم کردن بدن نیز استفاده کرد.
   • دست سالم خود را بر روی میز بگذارید و از آن به عنوان تکیه گاه استفاده کنید.
   • از ناحیه کمر خم شوید و دست مربوط به شانه آسیب دیده را به سمت پایین آویزان کنید.
   • دست خود را به سمت جلو،عقب و به صورت دورانی حرکت دهید.
   • این تمرین را برای چند دقیقه و 3 تا 5 بار در روز انجام دهید.

2. بالا بردن بازو غیرفعال به پشت

   • در حالتی که به پشت دراز کشیده اید یک تکه چوب را با هر دو دست نگه دارید.
   • آرنج ها را صاف نگه داشته و دست ها را به سمت بالای سر حرکت دهید و سپس مجددا به آرامی به حالت قبل برگردید.

3. کشش دست ها پشت سر

   • در حالتی که به پشت دراز کشیده اید دستان خود را زیر سر بگذارید.
   • آرنج ها را به سمت بالا حرکت دهید و به مدت 10 ثانیه نگه دارید.
   • سپس به آرامی به آن ها را پایین بیاورید و به موقعیت قبلی خود برگردانید.
   • این حرکت را دو بار در روز و هر سری 10 بار تکرار کنید.

4. کشش متقاطع قفسه سینه

   • به پشت دراز بکشید.
   • آرنج دست آسیب دیده را با دست مخالف بگیرید و به آرامی به سمت قفسه سینه بکشید.
   • این حالت را 10 ثانیه نگه دارید و سپس به حالت قبل بازگردانید.

5. چرخش داخلی

   • روی یک صندلی بنشینید.
   • دست سمت شانه آسیب دیده را پشت کمر قرار دهید.
   • با دست مخالف آن را بگیرید و به سمت بالا به سمت تیغه شانه حرکت دهید.
   • سپس مجددا به آرامی به حالت قبل بازگردانید.

علل تاندونیت شانه

این بیماری دردناک می تواند بر اثر عوامل متعددی رخ دهد که در ادامه به معرفی و توضیح آن ها می پردازیم:

1. آسیب های ورزشی

   احتمال ابتلا به تاندونیت شانه در برخی رشته های ورزشی بیشتر می باشد و ورزشکارانی مانند بازیکنان حرفه ای بیسبال، شناگران، بازیکنان تنیس و گلف بازان بیشتر از سایرین در معرض ابتلا به این بیماری هستند. علاوه بر این تکنیک های نامناسب ورزشی باعث وارد شدن فشار زیاد به تاندون ها و آسیب دیدگی و التهاب آن ها می گردند.

2. استفاده مکرر یا بیش از حد از تاندون‌ها

   انجام حرکات تکراری و یا وارد کردن فشار های بیش از حد به تاندون ها از دیگر موارد موثر در آسیب دیدگی تاندون ها می باشند. این موارد می توانند در برخی مشاغل مانند زمانی که نیاز به بلند کردن اجسام به بالای سر باشد اتفاق بیفتد.

3. ضربه به شانه

   ضربه به شانه به طور مثال بر اثر تصادف و یا افتادن بر روی دست کشیده شده نیز موجب وارد شدن فشار زیاد به شانه و تاندون های آن می شود.

4. بورسیت

   بورسیت شامل حالتی می باشد که در آن کیسه های بورس ملتهب می شوند. التهاب بورس ها به تاندون های شانه که در زیر آن ها قرار دارند، فشار وارد کرده و باعث ملتهب و دردناک شدن آن ها می شود.

5. عضلات ضعیف

   ضعف عضلات باعث می شود تا نیرو و فشار بیشتری به تاندون ها و کیسه های بورس وارد شود و باعث ملتهب شدن آن ها شود.

پیشگیری از آسیب تاندون های شانه

با رعایت موارد زیر می توان از آسیب های تاندون شانه پیشگیری نمود:

1. انجام فعالیت هایی را که باعث وارد شدن فشار زیاد به تاندون ها و آسیب به آن ها می شوند را متوقف کرده و یا آن ها را اصلاح نمایید.
2. در صورتی که بیماری زمینه ای، وضعیت نامناسب بدن و یا تکنیک های نادرست در ایجاد آن نقش داشته باشند، باید درمان و یا اصلاح گردند.
3. در صورتی که فعالیت ورزشی دارید، تمرینات خود را به آرامی شروع کرده و به تدریج بر شدت آن ها بیفزایید. در صورتی که هنگام انجام آن ها دردی را احساس کردید، از ادامه فعالیت خودداری نمایید.

سوالات متداول

1. هدف از درمان تاندونیت شانه چیست؟

   درمان این بیماری با هدف کاهش، درد، التهاب و حفظ تحرک و کمک به بازیابی دامنه حرکتی از دست رفته و همچنین پیشگیری از ناتوانی و عود تاندونیت انجام می شود.