چسبندگی عصب دست چیست؟ | عوارض +درمان با دارو، لیزر، ورزش و جراحی

آیا این مقاله برایتان مفید است؟

فشار روی عصب مدیان دست می‌تواند منجر به بروز عارضه ای به نام چسبندگی عصب دست شود. به نظر شما چسبندگی عصب دست در اثر چیست؟ علائم و نشانه‌های آن کدام اند؟ چه دلایلی منجر به بروز این بیماری می‌شوند؟ روش‌های درمانی آن کدام اند؟ آیا جراحی چسبندگی عصب دست درد دارد؟ آیا امکان پیشگیری از این عارضه وجود دارد؟ برای دریافت پاسخ تمامی این سوالات در این مقاله با ما همراه باشید.

چسبندگی عصب دست چیست؟

چسبنده بودن عصب دست عارضه ای است که به دلیل فشار روی عصب مدیان رخ می‌دهد. این عارضه با علائم و نشانه‌هایی همراه است که در عنوان بعدی بیان شده است.

علائم چسبندگی عصب دست

مشکلات مربوط به فشار عصب ممکن است هنگام خواب شدیدتر باشند، در ادامه به معرفی علائم و نشانه‌های چسبندگی عصب دست می‌پردازیم:

1. بی حسی یا کاهش حس در ناحیه ای که عصب از آن عبور می‌کند.
2. درد شدید و سوزش آور که ممکن است اطراف عصب هم رخ دهد.
3. احساس سوزن سوزن شدن و ضعف عضلانی در ناحیه آسیب دیده وجود دارد.
4. خواب رفتگی مکرر دست.

تشخیص چسبندگی عصب دست

متخصص ارتوپدی در مورد علائم بیمار سوال می‌کند و معاینه فیزیکی انجام می‌دهد. اگر پزشک مشکوک به فشار عصبی باشد، ممکن است تحت آزمایشات خاصی قرار بگیرید. این آزمایشات شامل موارد زیر هستند:

1. الکترومیوگرافی (EMG)

   این آزمایش تکانه‌های عصبی الکتریکی و عملکرد ماهیچه‌ها و اعصاب را از طریق الکترودهایی که روی پوست قرار می‌گیرند می‌سنجد. پزشک در این روش تکانه‌های الکتریکی در سیگنال‌های عصبی را هنگامی که یک جریان کوچک از عصب عبور می‌کند اندازه گیری کرده و با استفاده از نتایج آزمایش می‌تواند تشخیص دهد که عصب آسیب دیده است یا خیر.

2. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

   این آزمایش از یک میدان مغناطیسی قوی و امواج رادیویی برای ایجاد تصویر دقیق از بدن بیمار در چندین بعد استفاده می‌کند. در صورت مشکوک بودن به فشردگی ریشه عصب از این آزمایش استفاده می‌شود.

3. سونوگرافی

   سونوگرافی با کمک امواج صوتی با فرکانس بالا تصاویری از ساختارهای درونی بدن تهیه می‌کند. برای تشخیص سندرم‌های فشرده سازی عصب مانند سندرم تونل کارپال مفید است.

روشهای درمان چسبندگی عصب دست

درمان سندرم چسبندگی عصب دست با استفاده از روش‌های جراحی و غیر جراحی انجام می‌شود. این درمان‌ها شامل موارد زیر می‌باشند:

1. درمان‌های اولیه

   اقدامات اولیه جهت درمان چسبندگی عصب شامل موارد زیر می‌باشند:
   • بیشترین توصیه برای درمان عصب فشرده، استراحت دادن به ناحیه آسیب دیده است.
   • متخصص ارتوپدی از بیمار می‌خواهد هرگونه فعالیتی که باعث ایجاد یا تشدید فشرده سازی عصب می‌شود را متوقف کند.
   • بسته به محل عصب فشرده شده، ممکن است برای بی حرکت نگه داشتن ناحیه به آتل یا بریس نیاز داشته باشید.
   • اگر سندرم تونل کارپال مچ دست دارید، پزشک ممکن است استفاده از آتل در طول روز و شب را توصیه کند، زیرا مچ دست در حین خواب خم شده و کشیده می‌شود.

2. داروها

   • داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAIDs) مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن سدیم، می‌توانند به تسکین درد کمک کنند.
   • تزریق کورتیکواستروئید، می‌تواند به کاهش درد و التهاب کمک کند.

3. تزریق درمانی

   تزریق موضعی مواد مختلف به عنوان یک درمان محافظه کارانه قابل قبول در موارد غیر شدید استفاده می‌شود. در ادامه به برخی از انواع تزریق اشاره می‌کنیم:

   1. تزریق استروئید

      یکی دیگر از گزینه‌های درمانی، تزریق استروئید است. تزریق استروئید در تونل کارپال انجام می‌شود تا به طور موقت درد ناشی از این سندرم را تسکین دهد. تزریق به منظور کاهش فشار عصب میانی است که باعث درد و ورم تاندون می‌شود.

   2. اوزون تراپی

      اوزون تراپی روشی است که در آن با تزریق اوزون به محل آسیب دیده باعث افزایش اکسیژن رسانی در آن محل و بهبود درد و تورم می‌شود.

   3. پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)

      در درمان پلاسمایی غنی از پلاکت (PRP) از تزریق پلاکت‌های خود بیمار برای تسریع بهبود تاندون‌ها، رباط‌ها، ماهیچه‌ها و مفاصل آسیب دیده استفاده می‌شود.

4. فیزیوتراپی چسبندگی عصب دست

   فیزیوتراپیست می‌تواند تمریناتی را به شما آموزش دهد که ماهیچه‌های ناحیه آسیب دیده را تقویت و کشش می‌دهد تا فشار بر عصب کاهش یابد. همچنین ممکن است تغییراتی را در فعالیت‌هایی که باعث تشدید درد عصب می‌شوند پیشنهاد کند. این روشها عبارت‌اند از:

   1. طب سوزنی

      

      در این روش با استفاده از سوزن‌هایی خشک به تحریک قسمت آسیب دیده پرداخته می‌شود.

   2. منوال تراپی

      

      منوال تراپی روش درمانی دستی است که در آن با استفاده از حرکاتی شامل پیچاندن، کشیدن و فشار دادن استخوان‌ها و مفاصل به قرار گرفتن آنها در موقعیت مناسب کمک می‌کند. این روش همچنین به افزایش اکسیژن رسانی به بافتها کمک کرده و سرعت بهبود التهاب و درد را افزایش می‌دهد.

   3. اولتراسوند تراپی

      

      اولتراسوند تراپی درمانی دستی است که توسط فیزیوتراپیست برای تسکین درد و بهبود بافت‌ها استفاده می‌شود. تکنیک‌های رایج آن شامل ماساژ، کشش، دامنه حرکتی منفعل می‌باشند.

   4. مگنت تراپی

      

      مگنت تراپی یک روش شبه علمی جایگزین پزشکی است که شامل میدان مغناطیسی استاتیک ضعیف تولید شده توسط آهنربا است که باعث بهبود تورم و التهاب در محل تحت درمان می‌شود و به ترمیم بافت عصبی آن ناحیه کمک می‌کند.

   5. لیزر درمانی

      

      لیزر درمانی یک تکنیک غیر تهاجمی است که از نور برای افزایش بهبود سلول و کاهش التهاب استفاده می‌کند. این روش اثر عمیق‌تر و هدفمندتری را ارائه می‌دهد که باعث کاهش درد و افزایش دامنه طبیعی حرکت در ناحیه آسیب دیده می‌شود.

5. عمل چسبندگی عصب دست

   اگر عصب فشرده شده بعد از چند هفته تا چند ماه با درمان‌های محافظه کار بهبود نیابد، پزشک ممکن است جراحی را برای برداشتن فشار از روی عصب توصیه کند .نوع جراحی بسته به محل عصب تحت فشار متفاوت است .جراحی ممکن است مستلزم برداشتن خارهای استخوانی یا قسمتی از رباط مچ دست جهت افزایش فضای اطراف عصب در مچ دست، باشد.

ورزش برای درمان چسبندگی عصب دست

با استفاده از تمرینات زیر می‌توانید به افزایش قدرت مچ دست و بهبود درد آن کمک کنید:

1. تمرین اول

   • دست خود را مشت کنید.
   • انگشتان خود را به سمت بالا بکشید تا به سمت سقف حرکت کنند، مثل اینکه به کسی بگویید بایستد.
   • 5-10 بار تکرار کنید.

2. تمرین دوم

   • یکی یکی نوک هر انگشت را به نوک انگشت شست خود لمس کنید تا به شکل O در آید.
   • چند بار تکرار کنید.

3. تمرین سوم

   • آرنج و بازوی خود را روی میز بگذارید و اجازه دهید مچ دستتان از طرف دیگر میز خارج بماند و کف دستتان رو به بالا باشد.
   • دستتان را به سمت خود خم کنید تا انگشتان شما به سمت سقف باشد.
   • 5 ثانیه نگه دارید.
   • به حالت مستقیم و خنثی برگردید.
   • دست خود را به سمت پایین خم کنید تا جهت انگشتانتان به سمت پایین قرار بگیرد.
   • 5 ثانیه نگه دارید.
   • به حالت مستقیم و خنثی برگردید.
   • 10 بار تکرار کنید.
   • حداکثر 3 بار در روز

4. تمرین چهارم

   • دست خود را مستقیم در مقابل خود نگه دارید، مچ دست و دست خود را صاف و کف دست را به سمت پایین نگه دارید.
   • مچ دست خود را به سمت پایین خم کنید تا انگشتان شما به سمت زمین باشد.
   • از دست دیگر خود برای افزایش کشش استفاده کنید و انگشتان را به آرامی به سمت بدن خود بکشید.
   • 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
   • دوباره مچ دست را به حالت راست و خنثی برگردانید و کف دست رو به پایین باشد.
   • مچ دست خود را به سمت بالا خم کنید تا نوک انگشتان به سمت سقف قرار بگیرند.
   • با دست دیگر خود به آرامی انگشتانتان را به سمت خود بکشید.
   • 10 بار تکرار کنید.
   • حداکثر سه بار در طول روز

5. تمرین پنجم

   • با آرنج خم شده، مچ را صاف و انگشتان خود را کنار هم و به سمت سقف نشانه رفته و شست خود را شل کنید.
   • انگشتان خود را به سمت داخل بچرخانید، به طوری که همه آن ها در ناحیه مفصل میانی خم شده و نوک انگشتان در بالای کف دست لمس شوند.
   • انگشتانتان را صاف کنید تا با دست خود شکل L ایجاد کنید.
   • انگشتان خود را مستقیماً به سمت پایین بکشید تا نوک انگشتان دست شما را لمس کند.
   • انگشتان خود را در یک مشت معمولی جمع کنید.
   • 10 بار تکرار کنید.
   • این کار را دو تا سه بار در روز انجام دهید.

6. تمرین ششم

   • آرنج خود را خم کرده و دست خود را مشت کنید.
   • انگشتانتان را به سمت بیرون صاف کنید تا همه آنها به سمت بالا، مچ دست خنثی و انگشت شست جمع شده و به سمت بالا باشد.
   • مچ دست را خم کنید تا نوک انگشتان رو به بیرون باشد، انگشت شست همچنان نزدیک سایر انگشتان قرار بگیرد.
   • انگشت شست خود را به سمت بیرون بکشید.
   • این موقعیت را حفظ کنید اما ساعد را از خود دور کنید.
   • با دست دیگر انگشت شست خود را به آرامی به سمت پایین بکشید تا کمی کشیده شود. این کار را فقط چند ثانیه انجام دهید.
   • سه تا پنج بار تکرار کنید.
   • این کار را دو تا سه بار در روز انجام دهید.

7. تمرین هفتم

   • پشت یک میز بنشینید.
   • ساعد، مچ دست و دست خود را روی میز بگذارید و کف دست را به سمت پایین نگه دارید.
   • دست دیگر خود را با زاویه 90 درجه روی مچ دست قرار دهید به حالتی که دستان شما به صورت علامت مثبت روی هم قرار بگیرند.
   • سعی کنید دست پایینی را به سمت بالا ببرید، اما با دست بالا مقاومت کنید. طوری که کشش را در عضلات ساعد خود احساس خواهید کرد.
   • چند بار در روز تکرار کنید.

8. تمرین هشتم

   • برای انجام این تمرین بنشینید یا بایستید.
   • یک وزنه ی یک کیلویی یا یک قوطی لوبیا بگیرید.
   • در حالی که آرنج‌های خود را در کنار بدن قرار داده اید، ساعد خود را بالا بیاورید تا بازوی شما به شکل L درآید. ساعد باید موازی زمین باشد.
   • کف دست را با وزنه رو به پایین قرار دهید.
   • مچ دست خود را خم کنید.
   • به حالت مستقیم و خنثی برگردید.
   • 10 بار تکرار کنید.
   • حداکثر 3 بار در روز

9. تمرین نهم

   • یک توپ نرم کوچک را فشار دهید.
   • 5 ثانیه نگه دارید.
   • 10 بار تکرار کنید.
   • حداکثر 3 بار در روز

عوامل تاثیرگذار در ایجاد چسبندگی عصب دست

مواردی که نقش موثری در بروز این عارضه دارند، عبارت‌اند از:

1. فشار بیش از اندازه توسط بافت‌های اطراف به عصب (در برخی موارد این بافت ممکن است استخوان، غضروف، ماهیچه‌ها یا تاندون‌ها باشند.)
2. بروز تصادفات و صدمات ناگهانی
3. روماتیسم مفصلی، آرتریت روماتوئید یا آرتروز مچ دست
4. فشار ناشی از فعالیت‌های ورزشی و کارهای تکراری
5. مشاغل یا فعالیت‌هایی که به حرکات مکرر دست، مچ یا شانه نیاز دارند، مانند کار در خط مونتاژ
6. چاقی (با افزایش فشار به اعصاب)
7. تومورهای خوش خیم (وجود ضایعاتی مانند لیپوم، فیبروم، کیست گانگلیون و هماتوم در فشار به عصب نقش دارند.)
8. کم کاری تیروئید (افراد مبتلا به بیماری تیروئید در معرض خطر بیشتری از ابتلا به سندرم تونل کارپال قرار دارند. این سندرم نیز سبب چسبندگی عصب دست می‌گردد.)
9. ژنتیک (ناهنجاری‌های آناتومیکی و شکل استخوان‌های دست می‌توانند در بروز این مشکل تاثیر داشته باشند.)
10. خار استخوان که منظور از آن یعنی ضربه یا وضعیتی که باعث ضخیم شدن استخوان می‌شود. (خار استخوان می‌تواند فضایی را که اعصاب در آن قرار دارند، تنگ کرده و باعث فشار بر روی عصب شوند.)

جلوگیری از چسبندگی عصب دست

اقدامات زیر می‌توانند به پیشگیری از فشار بر روی عصب کمک کنند:

• به مدت طولانی دست خود را در وضعیت ثابت نگه ندارید.
• تمرینات قدرتی و انعطاف پذیری را در برنامه ورزشی خود قرار دهید.
• انجام فعالیت‌های تکراری را محدود کرده و استراحت‌های مکرر داشته باشید. از اضافه وزن پیشگیری کنید.

زمان مراجعه به پزشک

اگر علائم و نشانه‌های فشار عصب چند روز طول بکشد و به اقدامات مراقبت از خود مانند استراحت و مسکن‌های بدون نسخه پاسخ ندهد، به متخصص ارتوپدی مراجعه کنید.

سوالات متداول

1. آیا چسبندگی عصب دست موجب مورمور شدن انگشتان می‌گردد؟

   این عارضه می‌تواند موجب بروز احساس سوزن سوزن شدن و مورمور شدن انگشتان گردد.

2. هزینه عمل چسبندگی عصب دست چقدر است؟

   به طور کلی هزینه این جراحی به موارد متعددی از جمله نوع روش جراحی، حق‌الزحمه جراح، دولتی و یا خصوصی بودن بیمارستان، بیمه درمانی و ... بستگی دارد؛ بنابراین نمی‌توان قیمت دقیق و ثابتی را برای این نوع جراحی برای تمام افراد در نظر گرفت. برای دریافت اطلاعات دقیق‌تر در این باره لازم است تا زمانی را برای مشاوره با متخصص ارتوپدی ترتیب دهید.
   همچنین شما عزیزان می‌توانید از طریق پر کردن فرم مشاوره در سایت با دکتر محمدعلی اخوت پور در ارتباط باشید.

3. چسبندگی عصب دست چگونه است؟

   زمانی که به دلایل مختلفی روی عصب مدیان دست فشار وارد شود، ممکن است این فشار سبب بروز این عارضه گردد. این بیماری می‌تواند با بی حسی دست، درد و سوزش در اطراف عصب، خواب رفتن مکرر دست و احساس سوزن سوزن شدن همراه باشد.

4. عمل چسبندگی عصب دست چگونه است؟

   جراح زمانی عمل را برای این عارضه پیشنهاد می‌دهد که روش‌های درمانی محافظه کارانه قادر به درمان این عارضه نبودند.
   نوع جراحی با توجه به محل عصب متفاوت بوده و جراح آن را تعیین خواهد کرد.
   در این عمل خارهای استخوانی برای افزایش فضای اطراف عصب در مچ دست برداشته می‌شوند.

5. آیا درمان چسبندگی عصب دست با ورزش ممکن است؟

   معمولاً اگر پزشک شما را به فیزیوتراپیست ارجاع دهد، علاوه بر روش‌هایی که پیش‌تر در این مقاله برایتان بیان کردیم، فیزیوتراپیست برخی تمرین درمانی‌ها را به شما ارائه خواهد کرد. با این وجود برای درمان این عارضه ورزش نمی‌تواند به تنهایی راهکار کاملی باشد و معمولاً در کنار سایر روش‌های درمانی برای کمک به بازگشت دامنه حرکتی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

6. علائم چسبندگی عصب دست چپ کدام‌اند؟

   از نشانه‌های این عارضه می‌توان به سوزن سوزن شدن دست، بی حس بودن آن، خواب رفتگی مکرر و درد دست اشاره کرد.

7. عوارض جراحی چسبندگی عصب دست چیست؟

   این نوع روش جراحی نیز مانند هر نوع عمل دیگری می‌تواند با عوارضی همراه باشد. از جمله این موارد می‌توان به آسیب به رگ‌های خونی، عفونت و درد اشاره کرد. لازم به ذکر است که یک جراح کاردان به خوبی قادر به کنترل این گونه عوارض خواهد بود.

8. عمل چسبندگی عصب دست چقدر طول می‌کشد؟

   مدت زمان انجام این روش درمانی بستگی به نوع آسیب و روش جراحی دارد.

9. برای درمان چسبندگی عصب دست چه باید کرد؟

   اگر با علائمی که پیش‌تر در این مطلب برایتان شرح دادیم روبه‌رو هستید و قصد دارید برای درمان آن اقدام کنید، بهتر است تا با متخصص ارتوپدی در این زمینه مشورت داشته باشید.

10. آیا درمان خانگی چسبندگی عصب دست ممکن است؟

    روش‌هایی مانند استفاده از داروهای ضد التهاب، استراحت دادن به دست آسیب دیده و استفاده از آتل که به آنها درمان‌های خانگی گفته می‌شود، در منزل با نظارت متخصص ارتوپدی انجام می‌شوند. اما اغلب این اقدامات اولیه قادر به بهبود کامل عارضه نیستند و از آنها به منظور کاهش درد و کمک به بهبود بعد از درمان استفاده می‌شود.

11. مچ بند مخصوص چسبندگی عصب دست چگونه است؟

    با در نظر گرفتن نوع و میزان عارضه و روشی که برای درمان انتخاب می‌گردد، متخصص ارتوپدی تعیین می‌کند که کدام نوع از مچ بندها برای شما مناسب است. پس در این زمینه با ایشان مشورت کنید.

12. داروی چسبندگی عصب دست چیست؟

    برای کاهش درد و التهاب این عارضه از داروهایی مانند داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مانند ایبوپروفن کمک گرفته می‌شود.

13. درمان چسبندگی عصب دست با لیزر چیست؟

    این روش یک تکنیک غیرتهاجمی است که در آن با استفاده از نور لیزر به بهبود سلول و کاهش التهاب پرداخته می شود. البته این درمان نمی‌تواند برای تمام افراد گزینه مناسبی باشد و پزشک تشخیص این موضوع را خواهد داد.