علت درد آرنج چیست؟ + درمان خانگی، حرکات اصلاحی و جراحی

چکیده مطلب

آیا از درد آرنج رنج می برید؟ آیا علل درد آرنج را می دانید؟ آیا به دنبال یافتن راه های درمان آن هستید؟ درد آرنج باعث بروز اختلال در انجام فعالیت های روزانه ی بسیاری افراد شده است. اگر جزء این دسته افراد هستید و به دنبال جواب سوال های خود درباره ی علل، عوامل و راه های تشخیص و درمان آن باشید، مطالعه ی این مقاله می تواند اطلاعات زیادی در این باره در اختیارتان قرار دهد.

درد آرنج

اگرچه درد آرنج معمولا عوارض شدیدی به همراه ندارد، اما به دلیل اینکه موارد بسیاری می توانند سبب بروز این عارضه شوند، باید آن را جدی بگیرید. باید گفت که مفصل آرنج یکی از مفاصل پرکاربرد بدن بوده که درد آن سبب اختلال در زندگی روزمره می گردد. در ادامه این مقاله شما با علل درد آرنج و روش های درمانی آن نیز آشنا می شوید.

علل درد آرنج

درد آرنج می توان علل متعددی داشته باشد که نیاز به انجام معاینه و بررسی های لازم دارد. در اینجا به برخی از علل درد آرنج اشاره می کنیم:

1. دررفتگی آرنج

   هنگامی که یکی از استخوان های تشکیل دهنده ی آرنج از جای خود خارج می شود، دچار دررفتگی آرنج می شوید. یکی از علل شایع آن زمانی اتفاق می افتد که هنگام زمین خوردن دست خود را دراز می کنید تا خود را بگیرید.

2. شکستن آرنج

   ممکن است یکی از استخوان های بازوی شما در محل آرنج بشکند. شکستگی آرنج ممکن است بر اثر ضربات ناگهانی هنگام ورزش یا تصادف رانندگی رخ دهد. اگر درد دارید و احساس خوبی ندارید، ممکن است آرنجتان شکسته باشد و نیاز به مراقبت پزشکی داشته باشید.

3. کشیدگی و رگ به رگ شدن

   وقتی ماهیچه ها کشیده یا پاره می شوند، به آن کشیدگی می گویند. وقتی رباط ها آسیب ببینند به آن رگ به رگ شدن یا پیچ خوردگی می گویند. هنگامی که به عضلات آرنج فشار زیادی وارد می شود، مانند زمانی که اجسام سنگین را بلند کرده و یا در ورزش بیش از حد فشار وارد کنید، این اتفاق می افتد. پیچ خوردگی آرنج در ورزشکارانی که حرکاتشان شامل پرتاب توپ و یا استفاده از راکت می باشد، رایج است.

4. بورسیت

   بورسیت اغلب در اثر تکرار یک حرکت ایجاد می گردد، همچنین ممکن است بر اثر تصادف یا عفونت دچار بورسیت شوید. بورس ها کیسه های کوچکی هستند که مایع سینوویال درونشان وجود دارد و در صورت التهاب این مایع افزایش می یابد و کیسه متورم شده و در نتیجه درد و التهاب ایجاد می شود. کیسه ی بورس ممکن است بین دو ماهیچه، تاندون ماهیچه با یک بخش استخوانی و یا میان پوست و استخوان قرار بگیرد و به لغزش راحت و حرکت آن ها در کنار هم کمک می کند. اغلب بورسیت به سادگی با داروهای ضد درد، قابل درمان است و طی چند هفته بهبود می یابد.

5. آرنج تنیس باز و آرنج گلف باز

   این دو نوع بیماری تاندونوپاتی یا تاندینوز هستند، به این معنی که در اثر استفاده بیش از حد از تاندون های اطراف آرنج باعث آسیب به آن می شوید. علیرغم نام آن ها، آسیب ها تنها به بازیکنان گلف و یا تنیس محدود نمی شوند و ممکن است سایر افراد به آن دچار شوند.
   آرنج تنیس باز قسمت بیرونی آرنج را درگیر می کند و آرنج گلف باز بر قسمت داخلی آرنج تاثیر می گذارد.

6. سندرم تونل کارپال

   ممکن است با سندرم تونل مچ دست آشنا باشید، جایی که عصبی که از مچ دست عبور می کند تحت فشار قرار می گیرد و باعث برخی از مشکلات مچ دست و بازو می شود و ممکن است فرد مشکلات مشابهی را در آرنج خود تجربه کند. در صورت ابتلا به سندرم تونل کارپال، یکی از اعصاب اصلی بازو (عصب اولنار) تحت فشار قرار می گیرد که از داخل آرنج عبور می کند. ممکن است در دست، بازو و انگشتان دست و قسمت خارجی آرنج خود احساس سوزش یا بی حسی داشته باشید.

7. شکستگی های فشاری

   شکستگی فشاری معمولا در اثر وارد شدن فشار زیاد به آرنج و استفاده بیش از حد از آن، باعث ایجاد ترک کوچکی در یکی از استخوان های بازو می شود. این مشکلات بیشتر در ناحیه ساق پا و پا دیده می شوند، اما ورزشکارانی که زیاد پرتاب می کنند مانند بازیکنان بیس بال، ممکن است آن را در آرنج تجربه کنند. درد معمولاً هنگام پرتاب شدیدتر می شود.

8. آرتریت

   بسیاری از انواع آرتریت می توانند آرنج شما را درگیر کنند، اما اصلی ترین آن ها آرتریت روماتوئید و آرتروز است. آرتروز آرنج زمانی اتفاق می افتد که غضروف در آرنج دچار ساییدگی یا آسیب می شود. آسیب می تواند در اثر استفاده بیش از حد به دلیل افزایش سن و فعالیت های مکرر و یا در نتیجه ی آسیب مانند شکستگی یا دررفتگی ایجاد شود. آرتروز آرنج ممکن است بسیار دردناک باشد و در کار های روزانه که شامل خم شدن بازو می شوند، مشکل ایجاد کند.

9. آرتریت روماتوئید

   شایع ترین نوع آرتریت در آرنج است. هنگامی که دچار آن می شوید، سیستم ایمنی به بافت سالم بدن حمله کرده و باعث تورم در مفاصل می شود. هنگامی که غضروف آرنج در طول زمان تخریب می شود، دچار آرتروز می شوید و این اتفاق باعث می شود که استخوان ها هنگام حرکت به هم برخورند کنند و باعث درد و سفتی آرنج شوند.

10. استئوکندریت

    کودکان و نوجوانان بیشتر به این بیماری مبتلا می شوند، جایی که تکه ای از استخوان نزدیک آرنج می میرد. سپس تکه استخوان و برخی از غضروف ها می شکنند که باعث ایجاد درد در حین فعالیت بدنی می شود. این اتفاق در زانوها شایع تر است اما می تواند در آرنج نیز رخ دهد.

11. آرتریت پسوریاتیک

    یک بیماری خود ایمنی مرتبط با بیماری پوست پسوریازیس می باشد که باعث ایجاد لکه های قرمز و برجسته با پوسته های سفید یا نقره ای روی پوست می شود. این بیماری می تواند باعث درد و تورم در مفاصل و اطراف آن ها شود و حتی مفصل آرنج را نیز درگیر کند.

12. نقرس

    این بیماری در واقع نوعی آرتریت است. اسید اوریک به طور معمول یک ماده زائد است که باید از بدن خارج شود ولی گاهی به صورت کریستال در بافت تجمع می یابد. اگر تجمع در آرنج اتفاق بیفتد، می تواند بسیار دردناک باشد.

13. لوپوس

    این بیماری دیگری است که در آن سیستم ایمنی بدن به قسمت های سالم بدن از جمله مفاصل و اندام ها حمله می کند. بیشتر روی دست و پا تأثیر می گذارد اما می تواند در آرنج هم مشکل ایجاد کند.

14. بیماری لایم

    بیماری لایم توسط کنه منتقل می شود و در صورت عدم درمان به موقع می تواند مشکلات جدی ایجاد کند. ممکن است دچار اختلال در سیستم عصبی و درد در مفاصلی مانند آرنج، شوید.

15. تومور

    تومورهای استخوانی در اطراف آرنج نادر هستند. تومورهای خوش خیم را می توان با استفاده از روش های کم تهاجم درمان کرد، در حالی که تومورهای بدخیم نیاز به اقداماتی شامل رژیم درمانی کمکی، شیمی درمانی، پرتودرمانی و روش های نجات اندام دارند.

16. گیر افتادگی عصب اولنا در آرنج

    فشردگی عصب اولنا در آرنج، سندروم تونل حفره ای نامیده می شود. بی حسی و سوزن سوزن شدن دست و انگشتان از علائم شایع این بیماری هستند. در اکثر موارد علائم را می توان با درمان های غیر جراحی مانند تغییر در فعالیت ها و استفاده از آتل مدیریت کرد.

تشخیص آسیب های آرنج

اولین مرحله تشخیص مشکلات آرنج، انجام معاینه فیزیکی است که طی آن می توان علت درد را تشخیص و نسبت به درمان آن اقدام کرد. در برخی از موارد متخصص ارتوپدی آزمایشات تصویر برداری را جهت تشخیص دقیق تر پیشنهاد می کند. این تصویر برداری ها شامل موارد زیر هستند:

1. اشعه ایکس

   پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند که عکس اشعه ایکس بگیرید که می تواند رشد استخوان جدید، قطعات کوچک استخوان شل یا آرتروز را نشان دهد.

2. MRI

   به ندرت ممکن است برای رد یا تأیید تشخیص به اسکن اولتراسوند یا تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) نیاز باشد. این تصویر برداری تصاویر واضح تری از درون مفصل، بافت های نرم و استخوان ها می دهد.

3. سونوگرافی

   در سونوگرافی یک دستگاه کوچک روی پوست قرار می گیرد. امواج صوتی تصویری از بخشی از داخل بدن ایجاد می کنند و تصاویر واضحی از بافت های نرم به دست می دهند.

4. آزمایش هدایت عصبی

   اگر مشکل از سیستم عصبی باشد، ممکن است نیاز به آزمایش هدایت عصبی داشته باشید. الکترودهای کوچکی روی پوست قرار می گیرند تا اعصاب را تحریک کنند. این روش میزان سرعت ارسال پیام ها از طریق عصب را اندازه گیری می کند و مدت زمان تأخیر آن را نیز می سنجد و مشخص می کند که عصب چقدر فشرده شده است.

روش های درمان آرنج آسیب دیده

بسته به شرایط و میزان آسیب دیدگی آرنج، درمان های مختلفی را می توان برای آن در نظر گرفت. این درمان ها شامل موارد زیر می باشند:

1. درمان های خانگی

   اقدامات اولیه جهت درمان درد انجام درمان های خانگی می باشد. در صورتی که این مراقبت ها به از بین رفتن علائم كمک نکنند، متخصص ارتوپدی روش های درمانی دیگری را پیشنهاد می کنند.

   • استراحت

     در برخی از موارد درد آرنج با چند روز استراحت بهبود می یابد. متوقف کردن فعالیتی که باعث ایجاد درد شده است، مهم می باشد.

   • استفاده از کمپرس یخ

     برای کاهش درد و التهاب می توان کمپرس یخ را هر ساعت، 10 تا 20 دقیقه روی آرنج قرار داد.

   • بالا نگه داشتن آرنج

     جهت تسکین درد و تورم، دست خود را بالاتر از سطح قلب نگه دارید برای انجام این کار می توانید یک کوسن کوچک را زیر آرنج خود قرار دهید.

   • فشرده سازی

     با استفاده از بانداژ آرنج دردناک خود را کمی محکم ببندید تا درد و تورم آن کاهش یابد.

   • مصرف داروهای بدون نسخه

     با استفاده از داروهای بدون نسخه مانند ایبوپروفن به تسکین درد کمک کرد. دقت کنید این دارو ها را طبق دوز مشخصی مصرف کنید.

2. فیزیوتراپی

   فیزیوتراپی به تقویت آرنج و جلوگیری از بازگشت بیماری کمک می کند. فیزیوتراپیست به بیمار کمک می کند تا با انجام تمرینات ورزشی، انعطاف پذیری در آرنج را حفظ کرده یا بازیابی کند. بیمار باید حداقل یک بار در روز تمرینات بهبود دامنه حرکتی مفصل را انجام دهد. فیزیوتراپیست همچنین ممکن است تمرینات تقویت عضلات دوسر و سه سر را با وزنه های سبک یا نوارهای مقاومتی توصیه کند.

3. تزریق استروئید

   اگر درد شدید دارید، متخصص ارتوپدی ممکن است تزریق استروئید را پیشنهاد کند. احتمال دارد درد چند ساعت پس از آن بدتر شود اما معمولاً از بین می رود. در برخی شرایط، تزریق استروئید می تواند بر علائم در کوتاه مدت تأثیر بگذارد. بسته به نوع تزریق استروئید که انجام داده اید، ممکن است بعد از حدود شش هفته علائم شروع به از بین رفتن کنند.
   اگر مبتلا به آرتروز التهابی هستید که آرنج را تحت تاثیر قرار می دهد، مانند آرتریت روماتوئید یا آرتریت پسوریاتیک، متخصص ممکن است تزریق مفصلی را به عنوان بخشی از درمان شما انجام دهد.
   تزریق استروئید برای آرنج تنیس یا بازیکن گلف باز توصیه نمی شود، زیرا ممکن است باعث شود این شرایط در دراز مدت بدتر شوند.

4. تزریق پلاسمای غنی از پلاکت

   در این روش از بیمار خون گرفته شده و در سانتریفیوژ قرار داده می شود. در نهایت خون غنی از پلاکت به بیمار تزریق می گردد.

5. عمل جراحی

   اکثر موارد درد آرنج با استفاده از درمان های بالا بهبود می یابند، اما تعداد کمی از افراد برای تسکین علائم خود نیاز به جراحی دارند. بسته به شرایطی که دارید، انواع مختلفی از جراحی آرنج وجود دارد. بیشتر جراحی ها یک روزه انجام می شوند و شما می توانید همان روز به خانه برگردید. بیمار باید در مورد مزایا و معایب جراحی برای او با پزشک صحبت کند. نمونه هایی از انواع جراحی برای شرایط خاص آرنج وجود دارد که در زیر شرح داده شده اند:

   • آرتروسکوپی

     اگر تکه های شل استخوان باعث درد می شوند، می توان آن ها را با جراحی آرتروسکوپی برطرف کرد. این جراحی، جزو فنون نوین جراحی است که می توان عمل را از طریق ایجاد یک برش کوچک انجام داد، بنابراین لازم نیست مفصل باز شود در نتیجه خونریزی کم تر و دوره ی بهبودی کوتاه تر خواهد بود.

   • جراحی باز

     در صورت لزوم، تکه های استخوان را می توان در یک روش جراحی باز، از طریق یک برش بزرگتر از مفصل خارج کرد.

   • تعویض مفصل آرنج

     اگر آرتروز آرنج ادامه زندگی روزمره را برای شما مشکل می کند یا درد زیادی ایجاد می کند و حرکت را محدود می کند، جایگزینی آرنج مصنوعی می تواند گزینه ی خوبی باشد.

ورزش برای تقویت آرنج

این تمرینات برای مشکلات و درد آرنج مفید است. بهتر است که اگر به تازگی ورزش را شروع کرده اید به آرامی شروع کنید و به تدریج تقویت کنید.

1. تمرین اول

   • صاف بایستید و بازو را به یک طرف پایین بیاورید.
   • بازوی خود را به آرامی به سمت بالا خم کنید تا دست شما به شانه برخورد کند.
   • 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
   • 10 بار تکرار کنید.
   • این تمرین را می توان با وزنه سبک نیز انجام داد.

2. تمرین دوم

   • بازوی خود را مستقیم رو به جلو و کف دست را به سمت پایین نگه دارید.
   • مچ دست خود را به آرامی به سمت پایین خم کنید و با دست مخالف دست کشیده را به سمت بدن فشار دهید.
   • 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
   • مچ دست خود را صاف کنید. دست را به آرامی به عقب خم کنید و با دست دیگر خود انگشتان را به عقب بکشید.
   • 15 تا 30 ثانیه نگه دارید.
   • این کار را سه بار با هر مچ دست انجام دهید.

3. تمرین سوم

   • با آرنج و بازوی خود زاویه 90 درجه درست کنید.
   • کف دست خود را رو به بالا نگه دارید.
   • مچ دست خود را به آرامی بچرخانید به طوری که کف دست شما رو به پایین باشد.
   • بعد از نگه داشتن آن به مدت 5 ثانیه، به طور آرام آن را رها نمایید.
   • تکرار در 3 ست 10 تایی

4. تمرین چهارم

   تمرین بالا را در حالی که وزنه ای سبک در دست دارید، تکرار کنید.

5. تمرین پنجم

   • کف دست خود را روی میز بگذارید و انگشتان را به سمت بالا بلند کنید.
   • دست دیگر خود را در ناحیه انگشتان در 90 درجه قرار دهید و در حالی که دست پایین سعی می کند به سمت بالا کشیده شود، به سمت پایین فشار دهید. باید انقباض عضلات ساعد را احساس کنید.
   • دست ها را جا به جا کرده و تکرار کنید.
   • این یک تمرین اساسی مفید برای آرنج تنیس باز است.

6. تمرین ششم

   • آرنج خود را با زاویه مناسب خم کنید.
   • یک وزنه سبک (برای مثال یک قوطی لوبیا) را در دست بگیرید و کف دست را رو به پایین نگه دارید.
   • مچ دست خود را به آرامی به سمت خود خم کنید و سپس به آرامی رها کنید.
   • 3 ست 15 تایی را دوبار در روز انجام دهید.
   • این تمرین برای آرنج تنیس باز مفید است و باید به مدت 8 تا 12 هفته انجام شود.

7. تمرین هفتم

   • آرنج خود را با زاویه مناسب خم کنید.
   • یک وزنه سبک مانند قوطی لوبیا را در حالی که کف دستتان رو به بالا است نگه دارید.
   • مچ دست خود را به آرامی به سمت خود خم کنید.
   • بعد از نگه داشتن آن به مدت 5 ثانیه، به طور آرام آن را رها نمایید.
   • این حرکت را در 3 ست 10 تایی انجام دهید.