شکستگی استخوان فمور (ران): عوارض، انواع + مراقبتها و طول درمان

چکیده مطلب

در رابطه با شکستگی استخوان ران و یا فمور شنیده اید؟ این نوع شکستگی چه انواعی دارد؟ این عارضه با چه نشانه ها و علائمی همراه می باشد؟
برای تشخیص آن باید چه اقداماتی انجام داد؟
آیا تنها باید از جراحی برای درمان آن کمک گرفت؟ چه زمانی باید برای این درمان اقدام شود؟
عوارض پس از درمان کدام اند؟
چه نکاتی را باید برای کنترل درد و بهبودی خود رعایت کنید؟
در این مطلب مختصر و مفید با دکتر محمدعلی اخوت پور همراه باشید تا پاسخ تمام سوالات بالا را به دست آورید.

شکستگی استخوان فمور چیست؟

شکستگی استخوان فمور یکی از شکستگی های رایج در سیستم اسکلتی-عضلانی می باشد که معمولا افراد مسن بیش از سایر افراد با این عارضه روبرو می شوند.
البته این عارضه می تواند افراد جوان تر را نیز به دنبال بروز یک حادثه دچار کند.

علائم شکستگی استخوان فمور

زمانی که استخوان فمور دچار شکستگی می شود، به طور معمول با درد بسیار شدید و فوری همراه می باشد و در این شرایط شما قادر نخواهید بود تا وزن خود را روی پای آسیب دیده بیندازید.
همچنین با در نظر گرفتن نوع شکستگی، ممکن است تغییر شکل داده شود که در این شرایط می تواند صاف نبوده و کوتاه تر از پای دیگر به نظر برسد.

روش های تشخیص شکستگی استخوان فمور

متخصص ارتوپدی برای تشخیص این عارضه اقدامات زیر را انجام می دهد:

1. معاینه فیزیکی

   در ابتدا اهمیت دارد تا پزشک از جزئیات نحوه آسیب دیدگی شما اطلاعاتی را کسب کند تا متوجه شود که آیا جای دیگری آسیب دیده است و یا خیر.
   در ادامه وضعیت کلی شما مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت و پزشک در این بررسی موارد زیر را در نظر دارد:
   • تغییر شکل آشکار ران (زاویه غیرمعمول، کوتاه شدن ساق پا و یا یک پیچ خوردگی)
   • پاره شدن پوست
   • کبودی
   • وجود قطعات استخوانی که سبب وارد شدن فشار روی پوست می شوند.

2. تصویربرداری

   آزمایشات تصویربرداری اطلاعات بیشتری در مورد آسیب شما به پزشک ارائه می دهند:

   • اشعه ایکس

     یکی از روش های رایج در تشخیص انواع شکستگی استفاده از اشعه ایکس می باشد که می تواند تصاویر واضحی را ارائه دهد.
     همچنین اشعه ایکس قادر به نشان دادن نوع و محل شکستگی نیز می باشد.

   • توموگرافی کامپیوتری (CT)

     در صورتی که اشعه ایکس به تنهایی اطمینان کافی را ایجاد نکند، پزشک از سی تی اسکن برای به دست آوردن تصاویر مقطعی از اندام و اطلاعات ارزشمندی در رابطه با شکستگی استفاده خواهد کرد.
     به عنوان مثال در برخی مواقع خطوط شکستگی بسیار نازک هستند که اشعه ایکس نمی تواند این خطوط را نشان دهد، در حالی که سی تی اسکن به خوبی قادر به ارائه این خطوط با وضوح بالا خواهد بود.

روشهای درمان شکستگی استخوان ران

به طور کلی درمان شکستگی نیاز به جراحی خواهد داشت. البته کودکان بسیار خردسال گاهی با گچ درمان می شوند. در ادامه شما را با انواع روش های جراحی آشنا می کنیم:

1. External fixator (تثبیت خارجی)

   در این روش جراحی، از پین در پایین و بالای محل شکستگی استخوان و یک میله خارج از بدن برای تثبیت استخوان استفاده می شود.

2. Internal fixation (تثبیت داخلی)

   در این روش می توان از پیچ و پلاک و یا میله ای در داخل بدن برای تثبیت استخوان استفاده کرد.

انواع شکستگی شفت فمورال

شکستگی استخوان ران بسته به نیرویی که باعث شکستگی می شود، بسیار متفاوت است.
شکستگی ممکن است تا پایدار باشد، یعنی تکه های استخوان از تراز خارج نشده باشند و یا در غیر اینصورت شکستگی جابجا شده رخ داده است.
پوست اطراف شکستگی ممکن است تا آسیبی ندیده باشد که منظور شکستگی بسته است و یا استخوان ممکن است پوست را سوراخ کند که منظور شکستگی باز است.
به طور کلی شکستگی استخوان ران بسته به موارد زیر طبقه بندی می شود:

1. محل شکستگی

   شفت فمور به یک سوم تقسیم می شود: دیستال، میانی، پروگزیمال

2. الگوی شکستگی

   به عنوان مثال، استخوان می تواند در جهات مختلف شکسته شود، مانند عرضی، طولی یا وسط

انواع رایج شکستگی شفت فمور

رایج ترین انواع شکستگی های شفت فمور عبارتند از:

1. شکستگی عرضی

   در این نوع شکستگی، شکستگی یک خط افقی مستقیم است که از شفت استخوان ران می گذرد.

2. شکستگی مورب

   این نوع شکستگی دارای یک خط زاویه دار در سراسر شفت است.

3. شکستگی مارپیچی

   نیروی پیچشی به ران باعث این نوع شکستگی می شود.

4. شکستگی خرد شده

   در این نوع شکستگی، استخوان به سه یا چند تکه شکسته شده است. در بیشتر موارد، تعداد قطعات استخوان با مقدار نیروی مورد نیاز برای شکستن استخوان مطابقت دارد.

5. شکستگی باز

   اگر استخوان به گونه‌ای بشکند که قطعات استخوانی از طریق پوست بیرون بزنند یا زخم به سمت استخوان شکسته نفوذ کند، شکستگی را شکستگی باز می‌گویند. شکستگی‌های باز اغلب آسیب بیشتری به عضلات، تاندون‌ها و رباط‌های اطراف وارد می‌کنند. آن ها در معرض خطر دریافت بیشتری از عوارض مانند عفونت می باشند و مدت زمان مورد نیاز برای بهبود آن ها نیز بیشتر است.

عوارض شکستگی استخوان فمور 

علاوه بر عوارضی که ممکن است تا بعد از هر عمل رخ دهند، مواردی از جمله زخم بستر، اخته شدن خون، بروز مشکلات تنفسی ناشی از بیهوشی و ... می توانند از عوارض درمان این نوع شکستگی باشند.
در ادامه شما را با مهمترین عوارض این عارضه آشنا خواهیم کرد:

1. نکروز (سیاه شدن سر استخوان ران)

   در زمان شکستگی عروق خونی در سر استخوان ران دچار آسیب می شوند و در این زمان خونرسانی با اختلال روبرو شده و در نتیجه ممکن است تا سلول های استخوانی بمیرند. این اتفاق سیاه شدن سر استخوان ران و یا نکروز شناخته می شود.
   اگر برای درمان شکستگی استخوان فمور دیر اقدام شود، احتمال بروز نکروز افزایش پیدا خواهد کرد.
   همچنین نکروز می تواند احتمال جوش خوردن این نوع شکستگی را نیز کاهش دهد. ن

2. جوش نخوردن شکستگی

   در حدود 20 درصد موارد ممکن است تا استخوان جوش نخورد که این احتمال در مواردی که برای درمان دیر اقدام شده باشد و یا به طور درست جااندازی نشده باشند، وجود دارد.
   جوش نخوردن استخوان نیاز به درمان مجدد خواهد داشت که سن بیمار در روش درمان بسیار اهمیت دارد. اگر بیمار جوان باشد، در ابتدا با انجام تصویربرداری های لازم بررسی می شود تا سر استخوان را زنده است و یا خیر. اگر زنده باشد، انجام روند والگوس استئوتومی صورت می گیرد.

3. جابجا شدن پیچ و پلاک

   برخی مواقع ممکن است تا پیچ ها شکسته و یا جابجا شوند که این اتفاق به دلیل جوش نخوردن شکستگی رخ می دهد.

مدت زمان بهبودی بعد از شکستگی استخوان فمور

مدت زمان بهبودی اکثر این نوع شکستگی ها بین 3 الی 6 ماه می باشد که البته برخی از آن ها حتی بیشتر طول می کشند، به خصوص اگر شکستگی باز رخ داده باشد.

مراقبت های بعد از شکستگی استخوان ران

بعد از جراحی لازم است تا به طور دقیق به توصیه های پزشک خود عمل کنید تا روند بهبودی خود را راحت تر و سریع تر سپری کنید. در ادامه شما را با اقدامات در این دوران آشنا خواهیم کرد:

1. استفاده از داروی مسکن برای کنترل درد

   درد یک بخش طبیعی از روند بهبودی می باشد که با استفاده از نکاتی که پزشک برای عر فرد تجویز می کند، قابل تحمل خواهد بود.
   معمولا داروهای مسکنی از جمله استامینوفن، داروهای
   درد پس از جراحت یا جراحی بخشی طبیعی از روند بهبودی است. داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، مواد افیونی، شل کننده های عضلانی و ... برای کاهش درد در این دوران مورد استفاده قرار می گیرند. امکان دارد که پزشک از ترکیبی از این دارو ها برای تسکین درد استفاده داشته باشد. توجه داشته باشید که داروهای خود را مطابق با چیزی که پزشک به شما ارائه داده است، مصرف کنید.

2. تحمل وزن

   برای قرار دادن وزن خود روی پای آسیب دیده لازم است تا به طور دقیق توصیه های پزشک را رعایت کنید. زمانی که شروع به راه رفتن می کنید، احتمالاً باید از عصا یا واکر برای کمک به کنترل این روند استفاده کنید.

3. انجام فیزیوتراپی

   بعد از این نوع عارضه معمولا با از دست رفتن قدرت عضلانی روبرو خواهید بود که به همین منظور پزشک توصیه می کند تا تمرین درمانی هایی در دوران بهبودی انجام شوند.

علت شکستگی استخوان فمور

شکستگی شفت فمور در افراد جوان اغلب به دلیل نوعی برخورد پرانرژی و سخت اتفاق می افتد.
مواردی که سبب این آسیب دیدگی می شوند، عبارتند از:

1. تصادف وسیله نقلیه بخصوص موتور سیکلت
2. برخورد با ماشین در حین راه رفتن
3. سقوط از ارتفاع
4. زخمی شدن با گلوله

یک حادثه با نیروی کمتر، مانند افتادن، ممکن است باعث شکستگی شفت فمور در فرد مسن‌تری شود که استخوان‌های ضعیف‌تری دارد.

سوالات متداول

1. چه مدت بعد از شکستگی فمور باید برای جراحی اقدام کرد؟

   این جراحی باید هرچه زودتر انجام گیرد، زیرا هر ساعتی که در این کار تاخیر شود، می تواند عوارضی مانند نکروز سر استخوان و یا جوش نخوردن آن را به همراه داشته باشد.
   بنابراین ترجیح داده می شود تا در 6 تا 12 ساعت ابتدایی بعد از آسیب دیدگی برای این عمل اقدام شود.

2. عوارض ناشی از جراحی استخوان فمور کدام اند؟

   علاوه بر خطرات جراحی به طور کلی، مانند از دست دادن خون یا مشکلات مربوط به بیهوشی، عوارض جراحی ممکن است شامل موارد زیر باشند:
   1. عفونت
   2. آسیب به اعصاب و عروق خونی
   3. لخته شدن خون
   4. جوش نخوردن استخوان یا جوش خوردن با تاخیر

3. آیا می توان از بروز این عارضه جلوگیری کرد؟

   به طور کلی این نوع شکستگی در حوادث و اتفاقاتی رخ می دهد که اکثرا قابل پیشگیری نمی باشند، اما به هر حال با رعایت برخی نکات ایمنی می توانید اقدامات موثری در این زمینه انجام دهید:
   • هنگام استفاده از موتور سیکلت از رانندگی با سرعت بالا خودداری کنید.
   • وقتی در ماشین هستید کمربند ایمنی ببندید.
   • رژیم غذایی مناسبی را برای کاهش ابتلا به پوکی استخوان دنبال کنید.
   • به تمام پروتکل های ایمنی توجه کنید و هنگام شرکت در ورزش های شدید یا تماسی از تجهیزات ایمنی مناسب استفاده کنید.
   • استخوان ها و ماهیچه های خود را با فعالیت های بدنی که ورزش های تحمل وزن یا مقاومتی محسوب می شوند، تقویت کنید.